Kanada jest drugim co do wielkości krajem na świecie, jej powierzchnia wynosi 9976100 km kwadratowych. Odznacza się dużym zróżnicowaniem geograficznym, dzieli się na sześć regionów. Północ kraju pokrywa tundra, a rejony za kołem podbiegunowym są pokryte lodem przez większą część roku.
Kordyliery to jedno z najdłuższych pasm górskich na świecie. W Kanadzie w ich skład wchodzą Góry Skaliste na wschodzie i Góry Nadbrzeżne na zachodzie, przechodzące na północy w Góry Św. Eliasza. Pasma te rozdzielone są wewnętrznymi wyżynami.
Wielkie Równiny są głównymi terenami uprawy zbóż w Kanadzie i rozciągają się na długości 2600 km pomiędzy Kordylierami a granicą Stanów Zjednoczonych.
Tarcza lauretyńska uformowana ponad miliard lat temu, jest geologicznym fundamentem kraju. Rozciąga się ona na obszarze 5 mln km kwadratowych wokół Zatoki Hudsona. Od skalistego centrum podnosi się stopniowo tworząc łańcuchy górskie na krawędziach.
Rejon Wielkich Jezior zajmuje 3% masywu lądowego Kanady, jest rejonem rolniczym.
Apallachy, ten pofałdowany obszar jest 60% porośnięty lasami, ale znajdują się tu także nizinne tereny uprawne. Większa część Apallachów znajduje się w Stanach Zjednoczonych, stanowią one naturalną barierę pomiędzy wschodnim wybrzeżem a rozległymi nizinami w środku kontynentu.

RDZENNA LUDNOŚĆ KANADY

Dzisiaj około miliona mieszkańców Kanady to ludność rdzenna. Zalicza się do niej Indian (750 tys.), Metysów (200 tys.) i Eskimosów (50 tys.). Około 20% z nich mieszka obecnie w 900 rezerwatach. Ich tereny są zasiedlone przez 608 grup plemiennych tzw. First Nations, które sprawują autonomiczną władzę nad swoimi terytoriami przez wybieralne rady.
Wśród rdzennej ludności Kanady wyróżnić można kilka najbardziej znanych grup:
Irokezi - tereny wzdłuż Rzeki św. Wawrzyńca i brzegi Wielkich Jezior zamieszkane były przez Mohikanów, Huronów i Seneków, mówiących językiem irokeskim. Podstawą ich utrzymania było myślistwo, zbieractwo i rybactwo, uprawiali również fasolę, dynie i kukurydzę.
Plemiona Wielkich Jezior - osiedlone na równinach Manitoby i Sasketchewan plemiona zajmowały się głównie polowaniem na bizony, które dostarczały im mięsa, skór i kości.
Plemionom Wybrzeża Pacyfiku ocean dostarczał pożywienia, nie musieli więc walczyć o przetrwanie. Spowodowało to rozwinięcie kultury o wyszukanym ceremoniale, na który składały się wspaniałe uczty, w czasie których używano totemów. Były to mistrzowsko wykonane drewniane rzezby na poły ludzi, na poły zwierząt, mające symboliczne znaczenie.
Eskimosi i ludy północnych terytoriów - to koczownicze plemiona myśliwskie, żyjące w małych grupach rodzinnych.